Habang pinapahinga ang mga kamay ko, minabuti kong buksan ang aking blog tapos sabay gawa ng post. Habang nag-iisip ng ilalagay may bigla akong naalala. Yung taong laging nagco-comment sa blog ko. Kamusta na kaya siya? Ano kaya ang pinagkakaabalahan niya? Busy ba siya?
Kahit na walang sense ang pinagsusulat ko rito, may gana pa siyang basahin ang mga gawa ko. Inspirasyon ko siya. Lalo akong ginaganahang magsulat.
Gusto ko ring bisitahin ang kanyang blog kaya lang sabi ng site na iyon… burado na raw. Hindi ko alam kung ako lang ang kamali ng pagpindot ng link. Pero kung mapapadaan ulit siya at may bago siyang blog… panigurado bibisita ako.
Okay back to work na ako. Grabe wala pa akong naiisip na isusulat sa request letter ko para sa Friday. Sana matuloy ako at sana papasukin ako ng guard. Importante naman ang pagpunta ko roon eh.
Jodeline's Blog 